Podczas uroczystości oddania do użytku zmodernizowanego Wiejskiego Domu Kultury w Miedznej Murowanej, mieliśmy zaszczyt gościć zacnego rodaka, urodzonego w tej wsi gen. bryg. Andrzeja Gwaderę. Nasz gość przyjął zaproszenie od wójta gminy, przyjechał na uroczystość i zaszczycił wszystkich swoją obecnością. Gospodarzom pięknego obiektu wręczył okolicznościowe upominki. Dał się poznać jako bardzo serdeczny człowiek o ujmującej osobowości, z sentymentem opowiadający o swym miejscu urodzenia. Z uwagi na fakt, iż gen. bryg. Andrzej Gwadera całe swoje zawodowe życie związał z wojskiem i …odległymi regionami naszego kraju (przez co nie jest w swej „małej Ojczyźnie” dobrze znany), uzupełniamy informacyjną lukę i prezentujemy jego sylwetkę.
Generał brygady Andrzej Gwadera urodził się 20 kwietnia 1952 roku w Miedznej Murowanej (gmina Żarnów, woj. łódzkie). Z wielkim sentymentem wspomina swoje rodzinne strony. Jest żonaty i ma dwoje dzieci. W swym życiu osiągnął spektakularne sukcesy, niedostępne przeciętnym mieszkańcom. Od najmłodszych lat (spędzonych w Szkole Podstawowej w Miedznej Murowanej) chciał zostać żołnierzem. Służbę wojskową rozpoczął w 1972 roku, jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu, której absolwentem został w 1976 roku. Po ukończeniu studiów pełnił służbę jako dowódca plutonu, a później kompanii czołgów w 41 pułku zmechanizowanym w Szczecinie. Po ukończeniu Wyższego Kursu Doskonalenia Oficerów Sztabów Pułków i Dywizji, wiosną 1980 roku wyznaczony został na stanowisko szefa sztabu batalionu czołgów 41 pułku zmechanizowanego w Szczecinie, a od początku 1983 roku był dowódcą kompanii czołgów w szczecińskim 25 pułku czołgów. W latach 1984 – 1987 skierowany został na studia do Akademii Sztabu Generalnego (kierunek rozpoznanie). Kolejny szczebel kariery wojskowej, to służba w Dowództwie 20 Dywizji Pancernej na stanowisku starszego oficera Wydziału Operacyjnego. W okresie od połowy 1988 roku do sierpnia 1992 roku był dowódcą 5 batalionu rozpoznawczego w Kołobrzegu. Od początku września 1992 roku dowodził 6 pułkiem zmechanizowanym w Wałczu, a następnie od lipca 1995 roku, był pierwszym dowódcą wałeckiej 2 Brygady Zmechanizowanej im. Józefa Piłsudskiego. Od lutego 1996 roku przez kolejnych 5 lat pełnił obowiązki Szefa Szkolenia – Zastępcy Dowódcy 8 Dywizji Obrony Wybrzeża w Koszalinie.
Po ukończeniu Podyplomowego Studium Operacyjno – Strategicznego w 2001 roku, został wyznaczony na stanowisko Szefa Oddziału Operacji Specjalnych w Generalnym Zarządzie Operacyjnym (P-3) Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. W dniu 9 grudnia 2002 roku objął obowiązki dowódcy 7. Pomorskiej Brygady Obrony Wybrzeża w Słupsku. Zgodnie z Decyzją Ministra Obrony Narodowej z dniem 18 kwietnia 2005 roku został wyznaczony na stanowisko Zastępcy Dowódcy 12. Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. Z dniem 31 stycznia 2012 roku zakończył swoją służbę w 12SDZ i przeszedł do rezerwy. Za swoje dokonania i pełnioną służbę, odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, złotym medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju oraz złotym medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny.
